Poniżej zamieszczamy opis najczęściej wybieranych zabaw (konkursów) weselnych,

które na życzenie Młodej Pary organizujemy na weselu.

 

Aby goście się poznali

 

Po kilku tańcach, w czasie przerwy w zabawie prowadzący prosi o powstanie gości siedzących z prawej strony. Kiedy wszyscy goście siedzący po prawej stronie powstaną, pozostali goście witają ich brawami. Wtedy goście z prawej strony siadają, a powstają goście siedzący z lewej strony sali. Goście z prawej strony witają brawami gości po lewej stronie. Następnie prowadzący prosi wszystkich gości o duże brawa dla najważniejszych na weselu - Młodej Pary.

 

Aby goście się poznali - inaczej

 

Inną sposobem, aby goście się poznali jest zaproszenie jeszcze przed pierwszym tańcem na salę wszystkich gości, tak by utworzyli dwa koła – w środku rodzina Pani Młodej, na zewnątrz rodzina Pana Młodego. Po zatańczeniu pierwszego tańca przez nowożeńców goście Pani Młodej odwracają się tak, by znaleźć się twarzą do gości Pana Młodego. W czasie, gdy muzyk gra, goście podają sobie ręce, przedstawiając się sobie. Goście Pani Młodej przesuwają się w prawo, a goście Pana Młodego - w lewo. Gdy już wszyscy goście się poznają muzyka przestaje grać. Prowadzący zapowiada, aby na parkiecie zostały tylko te pary, które życzą Młodej Parze jak najlepiej, a cała reszta niech usiądzie i rozpoczyna się zabawa.

 

ZOO

 

Zabawa oparta jest na czytaniu historyjki przez prowadzącego, w której wybrani goście weselni odgrywają przypisane role. Uczestnik zabawy słysząc podczas czytania przez prowadzącego historyjki przypisaną mu rolę, obiega jak najszybciej dookoła całą swoją drużynę. Prowadzący lub Para Młoda powinni wybrać chętnych, z których powstają dwie drużyny: drużyna Panny Młodej i drużyna Pana Młodego. W zabawie bierze udział 14 uczestników. Skład każdej z drużyn wygląda następująco:

 

Mężczyzna – Tata

Kobieta - Mama

Mężczyzna – Witek

Mężczyzna – Jacek

Kobieta – Zosia

Mężczyzna – Azor

Mężczyzna – Słoń

 

Poniżej zamieszczam tekst który czyta prowadzący zabawę zatytułowaną zoo:

             Był piękny dzień, więc tato postanowił zabrać dzieci do zoo, by mogły zobaczyć słonia. Dzieci zapiszczały radośnie. Poszedł więc do mamy, żeby obwieścić jej tę wiadomość. Dzieci bardzo się ucieszyły, a najbardziej Zosia. Witek powiedział: "Zabierzmy też Azora". Azor, jak to Azor, ucieszył się jak przystało na psa i radośnie zamerdał ogonem. Jacek i Witek, bardzo chcieli zobaczyć słonia. Rodzice przygotowywali się do wyjazdu, a Azor biegał miedzy nogami swoich państwa. Pogoda dopisywała. Zosia postanowiła zabrać Azora na spacer przed wyjściem do zoo, ale Witek ubiegł Zosię i Azor od dawna był na dworze. W końcu późnym popołudniem cała rodzina zapakowała się do auta i ruszyła w drogę. W zoo stał dumnie słoń. Rany jaka wielka trąba, wykrzyczały dzieci. mama uciszała radosne piski swoich dzieci. Tata, głowa rodziny, opowiadał o tym, czym żywi się słoń, a dzieci słuchały zainteresowane. Tylko Azor, jak to nasz kochany Azor, merdał ogonem zainteresowany bardziej motylem niż słoniem. Zwierzęta chyba nie przypadły sobie do gustu. Po wszystkich piskach i wrzaskach radości, rodzina pojechała do domu. Tylko słoń został tam gdzie stał. Tak, to był piękny rodzinny dzień dla wszystkich taty, mamy, Witka, Jacka, Zosi i Azora.

 

Kareta

 

            Zabawę zaczynamy od odpowiedniego przygotowania dziewięciu krzesełek, które układamy odpowiednio na parkiecie. Następnie prowadzący zabawę wybiera do zabawy Królową i Króla – mogą to być Państwo Młodzi. Królowa i Król resztę uczestników dobierają sami. W sumie razem z Królową i Królem w zabawie bierze udział 9 osób. Kiedy mamy już wszystkie osoby potrzebne do zabawy, (Królowa, Król, koń lewy i prawy, woźnica, koła przednie i tylne) sadzamy ich na krzesełkach przypisanych do danych funkcji. Prowadzący czyta zamieszczony poniżej tekst, a uczestniczący w zabawie słuchają go uważnie, ponieważ ilekroć w tekście zostaje wymieniony uczestnik (np. woźnica lub prawy koń), musi on  obiec swoje krzesełko dookoła i usiąść na swoim miejscu. Jeżeli tego nie zrobi, musi wypić tzw. „karniaka”, który cały czas ma przygotowany stojący obok krzesełek drużba. „Karniak” to kieliszek wódki weselnej, który wypija weselnik, nie stosujący się do reguł danej gry lub zabawy weselnej.

 

Tekst dla prowadzącego:

 

Dawno, dawno temu żyli sobie król z królowa. Mieli konie, karetę i woźnicę. Kiedyś król zawołał woźnicę i tak mu powiedział: "Woźnico zaprzęgaj konie do karety, bo królowa chce pojechać na spacer". Posłuszny woźnica poszedł i zapiął konie do karety. Kiedy król z królowa wsiedli do karety, król zawołał: "Woźnico daj koniom znak do jazdy". I pojechali. Para królewska jedzie w swej pięknej karecie przez okolicę, nagle prawy koń okulał, lewemu koniowi nic się nie stało. Przestraszony król zawołał: "Woźnico, woźnico, mój drogi woźnico, sprawdź, co się stało". Królowa ze strachu zemdlała, a woźnica znalazł w kopycie prawego konia gwóźdź i go wyciągnął. W kopycie lewego konia nie znalazł nic. Po chwili zniecierpliwiony król zwraca się z pytaniem do woźnicy: "Woźnico, woźnico, mój drogi woźnico czy wszystko w porządku?" Woźnica odpowiada,że tak. Siada na koźle i daje koniom znak do jazdy. Para królewska w swej pięknej karecie, złotej karecie jedzie dalej. Po chwili król wychyla się z okna karety i mówi do woźnicy: "Woźnico, woźnico, mój drogi woźnico, zatrzymaj konie, bo królowa chce zaczerpnąć świeżego powietrza". Woźnica zatrzymuje konie i kareta staje. Z karety wysiada król i królowa. Nagle w oddali słychać grzmot - zaczyna padać deszcz, wszyscy są mokrzy, nie ma co czekać - król zarządza powrót na zamek. Po przybyciu na zamek konie zatrzymują się i król i królowa wysiadają z karety. Król woła do woźnicy: "Woźnico, mój drogi woźnico wyprzęgnij konie i odstaw karetę". Zadowolona i szczęśliwa królowa pyta po chwili: "Woźnico czy odstawiłeś konie i karetę?" Woźnica odpowiada, że tak. "Dziękuję ci woźnico, mój drogi woźnico" - odpowiada królowa.

 

Telegram

 

Ten telegram powinno się odczytać Młodemu publicznie – przed lub po oczepinach. Telegram powinny czytać dwie osoby - jedna tekst oryginalny, a druga  tłumaczenie.

Dzień dobry drogi .............. (imię Pana Młodego)
Bongiorno Kamillo frajeri 
bardzo nas cieszy
Kontato schizofrenio 
że się ożeniłeś
Liberta kaput
w tym uroczystym dla Ciebie dniu
Akademio kabaretto
życzymy Ci wiele radości i szczęścia
La dyscyplina dyktatore
pojąłeś piękną żonę
Paloma maszkarone
po weselu rozpoczniesz normalne życie
Katorga, galera, patoga
wasz związek będzie pełen miłości
Finito amore...
potem może przyjdą dzieci
Cinquecento bambini
zostaniesz ojcem
Padre Virgilius
będziesz się cieszyć tą perspektywą
Silencio mortale
dbaj o teściową
Arszenikos cyjankare
i o teścia
Piwencjo kuflozo 
a zostaniesz doceniony
Vizitato prokuratore
życzymy Ci
Gratulacjone
miłej współpracy
Non kolaboracjone 
dużo pieniędzy
Forsa finito
ładnego mieszkania
Apartamento sutereno
dobrego samochodu
Karocze sireno
udanych wakacji co roku
Prego ciao Italia Bongiorno ogródek, sekator, działka
Tego wszystkiego życzą Ci koledzy ze słonecznej Italii
Cavalieros Sicilianos Italianos
podpisano koledzy z Klubu Starych Kawalerów
Kumplos smutatos 
P.S. Pozdrowienia dla gości weselnych
Bongiorno stonka inwazione

 

Syn czy córka

 

           Zabawą tą zazwyczaj powinno organizować się po oczepinach. W zabawie bierze udział Para Młoda, która siada do siebie placami na krzesełkach ustawionych w dość sporej odległości od siebie. Prowadzący pyta Pana Młodego, aby głośno powiedział, jaką cyfrę od jeden do pięciu wybiera. Po wyborze cyfry przez Pana Młodego, prowadzący objaśnia zasady zabawy. Zespół przygrywa krótkie melodie odliczając do trzech. Na  słowo trzy zespół przestaje grać, a nowożeńcy odwracają same swoje głowy w lewą lub prawą stronę. Jeżeli obydwoje odwrócą swoje głowy w tę samą stronę to znaczy, że będzie syn, jeśli w różne -  to dziewczynka. Zabawa powtarzana jest tyle razy, ile dzieci chce mieć Para Młoda.

 

Poznajmy się

           Jest to zabawa typowo oczepinowa przeznaczona dla młodych małżonków, którzy mają pokazać czy się dobrze zdążyli wzajemnie poznać w czasie narzeczeństwa. Prowadzący przygotowuje pięć krzesełek na które najpierw zaprasza cztery kobiety. Gdy Pan Młody ma zawiązane oczy, na krzesełka siada też Pani Młoda. Aby dodatkowo urozmaicić tą zabawę, kobiety mogą zamienić się miejscami. Pan Młody ma rozpoznać swoją żonę po wymienionej części ciała. Najczęściej rozpoznaje małżonkę po kolanie lub nosie. Zabawę powtarza się, aż do momentu, kiedy Pan Młody pozna swą żonę. Po odnalezieniu Panny Młodej role się zamieniają. Na krzesełka siadają panowie (wśród nich Pan Młody), a zadaniem Pani Młodej jest odnalezienie ukrytego małżonka. Najczęściej w tym przypadku tą częścią ciała jest ucho.

 

 

Wykupywanie pantofelka

           Po lub przed oczepinami goście weselni zabierają buty Pani Młodej. Zadaniem Pana Młodego jest wykupienie bucików małżonki, alkoholem. W czasie tej zabawy zespół przygrywa melodie:

"Za stodołą rośnie proso

Panna Młoda chodzi boso.

Panie Młody nie bądź Felek

wykup młodej pantofelek,

Panie Młody nie bądź Felek

wykup młodej pantofelek.

Pantofelek jest malutki

i kosztuje litre wódki.

Panie Młody nie bądź Felek

wykup młodej pantofelek

Panie Młody nie bądź Felek

wykup młodej pantofelek.”
 

 

Taniec z marynarkami

           Z pośród gości weselnych wybieramy sześć par (może być mniej lub więcej). Panowie biorący udział w zabawie muszą mieć założone marynarki. Konkurs polega na tym, że mężczyzna i kobieta w czasie gdy muzyka gra tańczą w parze. 
W momencie gdy muzyka przestanie grać, panowie ściągają marynarkę, a ubierają je panie. Para, która ostatnia zamieni się marynarką odpada. Zabawę ponawiamy, aż zostanie jedna para na parkiecie. Tą zabawę weselną można urozmaicić. Można na przykład kazać osobie,  która ubiera marynarkę zapiąć wszystkie guziki w marynarce.

Krzesełka

           Wybieramy kilka osób. Na parkiecie ustawiamy krzesełka w okrąg, oparciami do środka, a siedzeniami na zewnątrz. Krzesełek musi być o jedno mniej niż jest uczestników zabawy. Zabawa polega na tym, że uczestnicy tańczą na około krzesełek w rytm muzyki. W momencie, kiedy muzyka przestaje grać, tańczący mają zająć miejsce na krzesełku. Osoba,  która nie zdążyła usiąść odpada. Odejmujemy wtedy jedno krzesełko z okręgu (zawsze trzeba pamiętać o tym, że krzesełek musi być o jedno mniej, jak ilość osób biorących udział w danej chwili w zabawie). Wygrywa ta osoba, która jako ostatnia usiądzie na ostatnim krześle.

 

Krzesełka - Wersja dla pań.

 

           Panie chodzą w dookoła krzesełek w rytm muzyki, a kiedy muzyka ucichnie prowadzący mówi co mają zdobyć od pozostałych gości (krawat, damski szal itp.) Za każdym razem ta, która nie zdąży przynieść fanta i usiąść na krzesełku odpada. Na koniec, kiedy zostaną ostatnie panie, prowadzący prosi aby przyniosły ze stołu dwie dowolne butelki. Ostatni rozkaz to wypicie w jak najszybszym czasie dowolnego napoju z dowolnej butelki i powrót na krzesełko. 


 

Przechodzenie pod sznurkiem

           Do tej zabawy potrzebujemy sznurek, linkę itp. długości około 3 m. Prowadzący wybiera spośród gości weselnych kilka par. Dwie osoby stają na środku sali (mogą to być drużbowie), ze sznurkiem rozciągniętym miedzy sobą, a uczestnicy zabawy stają po jednej (tej samej) stronie rozciągniętego sznurka. Pary trzymając się za ręce, w rytm muzyki granej przez zespół przechodzą pod rozciągniętym sznurkiem, raz w jedną, raz w drugą stronę. Odpada para, która dotknie sznurka. Za każdym przejściem wszystkich tańczących par na drugą stronę, sznurek stopniowo jest obniżany. 


Pociąg

           Zabawa ta organizowana jest najczęściej przed samymi oczepinami lub w trakcie zabawy weselnej. Do zabawy należy zebrać maksymalną ilość gości weselnych, które ustawiają się jedna za drugą. Do muzyki „Jedzie pociąg z daleka” zaczyna się taniec. Prowadzący, co jakiś czas przerywa taniec i informuje do jakiego kraju goście dojechali. W każdym kraju obowiązkowo należy zatańczyć taniec narodowy, np.: 
we Francji Kankana, w Rosji Kazaczoka, w Wiedniu Walca itd. Ilość krajów 
i utworów, zależy tylko od inwencji twórczej prowadzącego. 

 

Podaj dalej

 

           Ta zabawa weselna często jest organizowana na początku wesela. Zabawę zaczyna Para Młoda przekazując sobie pocałunek, następnie pocałunek przekazywany jest dalej przez całą salę od jednego gościa do drugiego, aż wróci do Pary Młodej.